Heb je ook zo’n winkel waar je elke week tenminste een keer graag komt? Dan heb ik het niet over de AH, Jumbo of Lidl waar je zo gezellig bij kunt praten met je buurt- of dorpsgenoten. Maar over die winkel die je misschien strict genomen niet hoeft te bezoeken maar die op jou en vele anderen een magnetische werking heeft.
Als salesdirecteur of accountmanager hoor je vaak over hoe klanten 50% of meer van hun buyer journey hebben afgerond voordat ze openstaan voor contact met jouzelf of een van je collega-accountmanagers. Is de accountmanager van vlees en bloed daarmee ten dode opgeschreven?
B2B is saai! Verreweg de meeste uitingen in zakelijke markten leggen de nadruk op technische specs, USPs en inhoudelijke aspecten van het product. En dat accent lijkt vrij hardnekkig. Wandel maar eens over een beursvloer of bezoek een willekeurig aantal B2B websites van bijvoorbeeld advocatenkantoren, IT-bedrijven, consulting boutiques of bedrijven in de vastgoed of zakelijke energiemarkt. Hoe kan ’t ook?
De reclames ken je vast nog wel: Dick Advocaat voor en na zijn haartransplantatie of Dreft dat zich positioneert als een veel zuiniger alternatief voor een gewoon afwasmiddel. Het geschetste contrast werkt heel goed: onze aandacht wordt erdoor gegrepen en er wordt een lonkend perspectief geboden. Beelden spreken hierbij uiteraard meer tot de verbeelding dan tekst alleen.
Maar in een zakelijke context vinden veel ondernemers, salesdirecteuren en hoofden marketing dat vaak maar wat spannend. Het accent ligt soms bij een procentje meer of minder, een significante stijging van (…) of een ‘door onze klanten zeer gewaardeerd product’. Dat moet dus anders.
Veel B2B marketing professionals in mijn trainingen en workshops geven schoorvoetend toe dat ze zelden of nooit een klant ‘in het echt’ spreken. Toch worden zij betaald om op basis van relevante customer insights waarde toe te helpen voegen. Maar ook accountmanagers en salesdirecteuren varen vaak vooral op hun onderbuik of wat ze bij een vorig kopje koffie aan ‘koopsignalen’ hebben opgepikt. Hoe kan ’t ook anders?